Informacje o rasie i charakterystyka psów Dorgi

Prawdopodobnie jedne z najwspanialszych rzeczy w życiu to portmanteaus — słowa, które łączą dźwięki i znaczenia dwóch innych słów: brunch (śniadanie i lunch), romcom (romantyczny i komedia) oraz cronut (rogalik i pączek). Dodajmy jeszcze jedno: dorgi — lojalny pies rodzinny, który jest inteligentny, towarzyski i którego popularność rośnie.

Dorgi to potomstwo jamnika i walijskiego corgi Pembroke. I chociaż rasa ma przyzwoicie znanego fana (ahem, królowa Elżbieta II), nie jest rozpoznawana przez American Kennel Club (AKC).

„Rejestracja AKC jest zarezerwowana dla psów rasowych”, wyjaśnia Melissa Hatfield, MS, CBCC-KA, CDBC, właścicielka Loving Dogs w Fayetteville, Ark. „Te psy są hodowane tak, aby ich cechy fizyczne i osobowościowe spełniają określone standardy dla rasy, więc są na ogół spójne i przewidywalne”. Mówi na przykład, że można rozsądnie oczekiwać, że pies z grupy psów gończych będzie lubił ścigać przedmioty, a pies z grupy pasterskiej będzie pilnował zwierząt w ich otoczeniu.

„Chociaż dorgi nie mają standardu rasy, łącząc dwie rasy czystej krwi — jamnika i walijskiego corgi Pembroke — należy spodziewać się mieszaniny ich cech fizycznych i osobowości u ich potomstwa” – mówi Hatfield.

Ogólnie rzecz biorąc, mieszanka jamnika i corgi jest długim psem o uroczo przysadzistych nogach, który rozwija się dzięki stymulacji fizycznej i umysłowej. Dorgi, choć niskiego wzrostu, z pewnością nie są pozbawione osobowości. Zabawne, energiczne i inteligentne jak bicz, mogą być doskonałym wyborem dla aktywnych rodzin i być lojalnymi, kochającymi towarzyszami.

POWIĄZANE: 10 wspaniałych mieszanek jamnikowych pragnących być twoim najlepszym psem

Dorgi czerpie swoje geny z dwóch najłatwiej rozpoznawalnych ras psów. Walijskie corgi Pembroke mają twarze lisa, wyprostowane uszy, futrzane płaszcze i nogi, które wydają się zbyt krótkie dla ich długich, tęgich ciał. (I nie zapomnij o jakże uroczych tyłkach corgi!).

Chociaż jamniki są mniejsze, mają podobny kształt ciała jak ich towarzysze corgi (nie bez powodu nazywa się je pieszczotliwie „psami wiener”). Mają długie, zwisające uszy i mogą mieć jeden z trzech rodzajów sierści: gładką, długowłosą lub szorstkowłosą.

Chociaż trudno jest uogólnić wygląd rasy ze względu na szeroką gamę możliwych kombinacji, przeciętny dorgi jest mały (15-28 funtów i 9-12 cali wzrostu) z zadowalającą kiełbasą- jak ciało. Ich uszy zwykle przypominają uszy ich rodzica corgi, chociaż mogą też opadać jak jamnik. Sierść psa dorgi będzie odzwierciedlać jego pochodzenie, które może być dowolnym z trzech płaszczy doxie. Ogólnie rzecz biorąc, można spodziewać się futra o krótkiej lub średniej długości, które ma żylastą teksturę i występuje w wielu kolorach (zazwyczaj jest to mieszanka czerni, brązu, czerwieni i bieli).

POWIĄZANE: 10 miksów Corgi pełnych wspaniałej osobowości i energii

„Ponieważ pies pasterski (corgi) został wyhodowany z psem myśliwskim (jamnikiem), możemy spodziewać się silnych instynktów u jednego lub obu dorgi” – mówi Hatfield. „Oznacza to energicznego, inteligentnego psa, który dobrze sobie radzi z grami, dużą aktywnością umysłową i mnóstwem interakcji międzyludzkich”.

Innymi słowy, Dorgi mogą mieć kształt ziemniaków, ale nie oczekuj, że będą zachowywać się tak, jak na kanapie. Są uduchowione, towarzyskie i mogą wykazywać niepożądane zachowania, jeśli nie otrzymają wystarczającej ilości fizycznej (i mózgowej!) zabawy.

Rodzice dorgi zostali wychowani do pracy, a jabłko nie spadło daleko od drzewa. „Instynkty ścigania i prowadzenia zapachu będą silne u dorgi”, mówi Hatfield, „I obie rasy rodzicielskie mają tendencję do szczekania”. Oznacza to, że dorki mogą nie być szczególnie dobrym wyborem dla rodziny z małymi dziećmi; interakcje będą musiały być nadzorowane, a dzieci należy nauczyć, jak prawidłowo bawić się ze zwierzętami. Ale starsze dzieciaki mogą uznać dorgi za świetnego towarzysza zabaw.

Hatfield mówi, że bieganie i szczekanie za innymi psami, wiewiórkami i małymi zwierzętami jest prawdopodobnie związane z dorgi. „To zachowanie powinno zostać powstrzymane wcześnie, ponieważ jest bardzo satysfakcjonujące dla psa i trudne do złamania” – wyjaśnia. „To działanie, które spełnia jego naturalne instynkty!”

Dorgis to przystosowalne psy, które potrafią rozwijać się w różnych warunkach. Te chodzące kiełbaski są wystarczająco małe, aby dobrze sobie radzić w mieszkaniach, choć warto zauważyć, że mogą być głośnymi komunikatorami, którzy prawdopodobnie szczekają w obecności obcych i nieznanych zwierząt. Oboje rodzice zostali wychowani do pracy razem ze swoimi ludźmi, więc niezależnie od tego, czy dorgi są małe i miejskie, czy rozległe i wiejskie, będą potrzebować wielu interakcji międzyludzkich i możliwości rozprostowania nóg i umysłu.

Hatfield mówi, że Dorgi najprawdopodobniej będą się rozwijać w towarzystwie starszych dzieci i dorosłych, którzy potrafią docenić i zaspokoić potrzeby tych lojalnych, czułych i energicznych psów. Samotne, znudzone psy mogą znaleźć nieprzyjemne ujście, aby być zajętym, na przykład żuć lub szczekać. Dorgis nigdy nie powinny być zostawiane same przez dłuższy czas, zwłaszcza bez interaktywnych zabawek, które zapewnią im zajęcie.

Jak w przypadku każdej rasy, wczesna socjalizacja jest kluczowym elementem wychowania dobrze przystosowanego dorgi. Hatfield wyjaśnia, że wszystkie psy, niezależnie od rasy, doświadczają tych samych etapów rozwoju.

Od urodzenia do około 16 tygodnia życia nazywa się „okresem krytycznym” i według Hatfielda konieczne jest, aby szczenięta otrzymały dużo urozmaicenia środowiska i kontaktu zarówno z dwu-, jak i cztero- nogach przyjaciół w tym czasie. „Lubię zachęcać do planu wzbogacania się „jeden dzień” – mówi. „Zaplanuj jedną nową aktywność lub wycieczkę dziennie, a powinieneś skończyć z dobrze zsocjalizowanym psem i doskonałym towarzyszem na całe życie. Zajęcia dla szczeniąt, randki i zajęcia z posłuszeństwa są doskonałymi kolejnymi krokami po osiągnięciu przez psa wieku 16 tygodni. „

Zarówno corgi, jak i jamniki są często określane jako rozmyślne, ale to niekoniecznie oznacza, że szczenięta rasy dorgi będą trudne do wyszkolenia. Szkolenie będzie jednak wymagało staranności i cierpliwości. „Wyzwanie może polegać na uzyskaniu wiarygodnego przywołania (skłonienie psa do odpowiedzi, gdy wołasz jego imię), ponieważ po wzięciu udziału w pościgu pies może bardziej skoncentrować się na swojej pracy niż na odpowiadaniu na ciebie” – mówi Hatfield. „Nauczenie dorgi, aby przypomniał sobie na początku sekwencji pościgu (zanim się zbytnio podnieci) może uratować mu życie”.

Istnieją inne sposoby na zaspokojenie naturalnych instynktów dorgi do pogoni i zrobienie tego będzie ważne zarówno dla Ciebie, jak i Twojego zwierzaka.

„Ponieważ oboje rodzice są bardzo inteligentni i wizualnie zorientowani na szybki ruch, psiaki powinny szczególnie dobrze reagować na gry w piłkę i wzbogacanie umysłowe”, dodaje. Hatfield zaleca wypróbowanie zabawy w chowanego, w którą można grać w środku lub na zewnątrz. „Człowiek się chowa, a pies szuka, gdy otrzyma komendę „przyjdź” – wyjaśnia. „Nie zapomnij go leczyć, gdy cię znajdzie!”

Znalezienie motywacji psa jest kluczową częścią treningu i zabawy i będzie unikalne dla Twojego psa. „Rodzice zwierząt domowych często zakładają, że ich pies powinien polubić konkretny smakołyk, a gdy nie reagują, pies jest oznaczony jako „niezmotywowany” – mówi Hatfield. „Ale jeśli na początku nie uda ci się to, co uważasz za satysfakcjonujące, próbuj dalej! Niektórzy po prostu wolą poklepać po głowie lub swoją ulubioną piszczącą zabawkę”.

POWIĄZANE: 6 prostych wskazówek, jak wytresować psa za pomocą pozytywnego wzmocnienia

Potrzeby pielęgnacyjne dorgi są częściowo zdeterminowane przez rodzaj sierści, którą odziedziczył po rodzicach, ale generalnie można spodziewać się cotygodniowego szczotkowania. Jeśli uszy twojego Dorgi są zwisające, szczególnie ważne będzie regularne sprawdzanie ich, aby zapobiec infekcjom. Ale nie ma potrzeby regularnego czyszczenia uszu psa, jeśli nie są one rzeczywiście brudne. Jego paznokcie powinny być krótko przycięte i co jakiś czas będzie potrzebował kąpieli, aby pachniał jak najlepiej.

Dorgis to stosunkowo zdrowe psy, które mogą żyć do 15 lat. Mogą jednak odziedziczyć niektóre problemy zdrowotne wspólne dla ich rodziców:

• Otyłość: oboje rodzice dorgi mają skłonność do przybierania na wadze. I chociaż duże jelito jest czasami postrzegane jako wzmacniacz słodyczy, jest to szkodliwe dla zdrowia twojego kumpla. Porozmawiaj ze swoim weterynarzem o wadze Twojego zwierzaka. Mogą doradzić ci w kwestiach żywienia i ćwiczeń, a także nauczą cię, jak monitorować wagę swojego dorgi w domu.
• Choroba krążka międzykręgowego: niskie psy o długich ciałach (zarówno corgi, jak i jamniki) są zagrożone chorobą krążka międzykręgowego (IVDD), w której jeden lub więcej galaretowatych dyski między kręgami psa ześlizgują się lub pękają. Może to być spowodowane po prostu starością lub kontuzją. Chociaż niekoniecznie możesz zapobiec IVDD, możesz porozmawiać ze swoim weterynarzem o ćwiczeniach, które wzmocnią rdzeń twojego psa – siłę, która pomoże mu wyzdrowieć, jeśli kiedykolwiek rozwinie się choroba.
• Biodro i Dysplazja stawu łokciowego: zarówno corgi, jak i jamniki są predysponowane do dysplazji stawu biodrowego i łokciowego, stanów rozwojowych, w których stawy są zdeformowane i luźne, co prowadzi do bólu, problemów z poruszaniem się i choroby zwyrodnieniowej stawów. Chociaż objawy dysplazji stawu biodrowego i łokciowego często pojawiają się dopiero wtedy, gdy pies jest starszy, możesz zbadać swojego psa pod kątem stanu w młodym wieku za pomocą promieni rentgenowskich. Te zdjęcia rentgenowskie mogą pomóc weterynarzowi określić, na ile prawdopodobne jest, że Twój pies będzie miał problemy w przyszłości i czy powinieneś rozważyć wczesną interwencję chirurgiczną.
• Mielopatia zwyrodnieniowa: Welsh corgi Pembroke są szczególnie podatne na mielopatię zwyrodnieniową, postępującą, nieuleczalną chorobę rdzenia kręgowego, podobną do stwardnienia zanikowego bocznego (ALS) u ludzi. Według Merck Veterinary Manual jest to spowodowane mutacją genu i zwykle dotyka psy w wieku 8 lat lub starsze.

Historia dorgi zaczyna się od walijskiego corgi Pembroke. Według Pembroke Welsh Corgi Club of America, pochodzenie rasy sięga co najmniej X wieku, choć nie wiadomo, czy są potomkami szwedzkiego vallhunda (psa związanego z Wikingami), czy też Schipperkesa i Pomorzan którzy wyruszyli do Walii ze swoimi flamandzkimi mistrzami.

Niezależnie od tego, walijski corgi Pembroke ostatecznie okazał się idealnym psem pasterskim. Ich ciała są małe, by nie przeszkadzały w stąpaniu kopytami, wystarczająco mocne, aby nadążyć za obowiązkami i wystarczająco mocne, aby mogły pracować w każdych warunkach pogodowych.

Welsh corgi Pembroke został uznany przez AKC za odrębną rasę od Cardigan Welsh corgi w 1934 roku, ale jego wzrost popularności został wprawiony w ruch rok wcześniej, kiedy Pembroke o imieniu Dookie dołączył do rodziny królowej Elżbiety II. W swoim życiu posiadała ponad 30 psów rasy corgi.

Jamnik to po niemiecku „borsuk”, a rasa została pierwotnie opracowana, aby sprostać swojej nazwie. Według AKC, XVIII-wieczni myśliwi i leśnicy w Niemczech rozpoczęli hodowlę psa fizycznie i psychicznie stworzonego do ścigania borsuków pod ziemią. Powstały pies jest wystarczająco mały, aby zmieścić się w norach borsuczych, z nogami zdolnymi do kopania i odpychania ziemi oraz długą klatką piersiową, która chroni narządy wewnętrzne przed ostrymi przedmiotami napotkanymi podczas kopania. Duże zęby i odważna osobowość doxie zostały zaprojektowane do bójek z borsukami. W XIX wieku rasa zaczęła spędzać więcej czasu jako wytresowane zwierzęta domowe niż wytresowani zabójcy, choć często zdarza się, że nadal polują w Europie.

W końcu dochodzimy do dorgi, których dokładne początki są nieco mgliste. Są jednak tacy, którzy przypisują swoje stworzenie królowej Elżbiecie II. Jak głosi legenda, jeden z psów księżniczki Małgorzaty, jamnik imieniem Pipkin, skojarzył się z jednym z corgi jej siostry i voila — urodził się dorgi! Najprawdopodobniej pierwszy dorgi był prawdopodobnie wynikiem wypadku i nigdy nie trafił do wiadomości, ale nie można zaprzeczyć, że królowa odegrała bezprecedensową rolę w wychowaniu małego psa na wielkie wyżyny.

• Na początku 2021 roku królowa Elżbieta powitała dwa nowe szczenięta rasy Dorgi, które podobno były prezentem od jej syna Andrew. Jednego nazwała Fergusem, po swoim wujku Fergusie Bowes-Lyonie, który zginął podczas I wojny światowej, a drugiego Muickowi (wymawiane „Mick”), po Loch Muick w jej Balmoral Estate w Szkocji. Niestety Fergus zmarł w wieku zaledwie pięciu miesięcy.
• Na Instagramie możesz znaleźć kilka dogi. Śledzenie @rosiethedorgi, @picklesthedorgi i @miloteeniethedorgi sprawi, że Twój kanał będzie jeszcze ładniejszy.