| wysokość |
|
| waga |
|
| długość życia |
|
| wielkość rasy |
|
| dobra z |
|
| temperament |
|
| inteligencja |
|
| kwota przelewu |
|
| potrzeby ćwiczeń |
|
| poziom energii |
|
| poziom szczekania |
|
| ilość śliny |
|
| grupa rasowa |
|
| długość/tekstura płaszcza |
|
| kolory |
|
| wzory |
|
| inne cechy |
|
Jeśli termin „pies górski” przywołuje obrazy dużych, długowłosych, śliskich ras, Entlebucher (wymawiane „Ent-lee-boo-ker” lub „Entel-boo- ker”) pies górski zmieni zdanie. Są to psy średniej wielkości, które mają zaledwie 16–21 cali wzrostu, ważą od 40 do 65 funtów i mają krótką, gładką sierść.
Psy górskie Entlebucher są nadal używane jako psy pracujące w Szwajcarii i dobrze się rozwijają w domach, w których jest praca do wykonania, więc właściciele Entle powinni spodziewać się poświęcania znacznej ilości czasu na ćwiczenia i towarzystwo. Ale Entle mogą być trudne do znalezienia; Psy są rzadkie, a hodowcy są nieliczni, mówi Rebecca Hahn, DVM i hodowczyni championów entles w Brunswick Entlebuchers.
Wygląd
Psy górskie Entlebucher to pracująca rasa o zwartej, muskularnej budowie. Samce mają 17–21 cali wzrostu, a samice 16–20 cali. Ich waga waha się od 40 do 65 funtów.
Psy znane są z krótkiej i gładkiej podwójnej sierści. Ich podszerstek jest gęsty i zwieńczony lśniącym czarnym futrem z brązowymi i białymi akcentami. Psy górskie Entlebucher zazwyczaj mają symetryczne znaczenia (co czyni je tak pięknymi), z podpalanymi znaczeniami na oczach, policzkach, pysku, po obu stronach klatki piersiowej, pod ogonem i na nogach; białe znaczenia obejmują małą strzałkę na pysku.
Entlebucher ma szeroką, płaską głowę otoczoną miękkimi, trójkątnymi uszami. Ich twarze są zawsze czujne i przyjazne, patrzą na właściciela, jakby chciały powiedzieć: „Co dzisiaj robimy?”
Temperament
Jeśli chodzi o temperament typowego psa górskiego Entlebucher, jego przydomek „roześmiany pies” mówi ci wszystko, co musisz wiedzieć.
Hahn mówi, że Entle są wspaniałymi towarzyszami, którzy tworzą bliskie więzi ze swoimi właścicielami. Najlepiej opisać ich jako „możliwych do licytowania” i chętnych do szkolenia. Rasa ma dużą chęć do pracy, zwłaszcza jeśli oznacza to wystarczająco dużo czasu jeden na jednego z rodzicami zwierząt domowych. To sprawia, że są gwiazdami sportów dla psów, takich jak freestyle, rajdy i posłuszeństwo.
„To psy o doskonałej wydajności” – mówi Hahn.
Intensywna więź z właścicielem psa, której pragnie Entle, jest świetna dla tych, którzy chcą spędzać dużo czasu ze swoimi psami. Ale, przyznaje Hahn, oznacza to również, że psy górskie Entlebucher nie są odpowiednie dla wszystkich.
„Potrzebują dużo uwagi” — mówi. „Stymulacja umysłowa z tymi psami jest tak samo ważna, jak ćwiczenie… samo [zabawa w aportowanie] nie wystarczy. Muszą być kwestionowani innymi rzeczami do zrobienia i myślę, że cierpią bez tego”.
Poza swoją rodziną te psy mogą również początkowo uważać na obcych, więc szczenięta psów górskich Entlebucher potrzebują wczesnej socjalizacji, gdy są młode.
Potrzeby życiowe
Najlepsze miejsce dla psa górskiego Entlebucher? W centrum akcji. Ogrodzone podwórko jest ładne, ale nie oczekuj, że Entle będą się bawić; Hahn zauważa, że „w zasadzie chcą być z tobą przez cały czas”.
Te psy uwielbiają być w ruchu — wędrować, biegać, pływać, uczyć się nowych sztuczek lub zdobywać medale w psich sportach wyczynowych. W rzeczywistości Hahn po raz pierwszy zainteresowała się rasą, ponieważ chciała mieć partnera do biegania; „Muszą być w dość ruchliwym domu”, mówi.
POKREWNE: 11 najlepszych psów pieszych gotowych na przygody na świeżym powietrzu
Szczęśliwy pies pasterski Entlebucher dobrze dogaduje się z innymi szczeniakami, ale ponieważ wymaga tak dużej uwagi, może być za dużo dla zapracowanych rodzin, zwłaszcza tych z małe dzieciaki do opieki. Wpisy chętnie przytulają się na kanapie, ale tylko wtedy, gdy są wystarczająco zmęczeni całodziennymi zajęciami.
Przy odpowiedniej ilości aktywności fizycznej i umysłowej psy górskie Entlebucher mogą być świetne w mieszkaniu — o ile nie znajduje się w takim miejscu jak Miami czy Phoenix. Hahn zauważa, że są to psy górskie, które preferują chłodniejsze klimaty, dodając: „[Są] czarnymi, krępymi psami; nie lubią gorących”.
Opieka
Powiemy to jeszcze raz: ćwiczenia i stymulacja umysłowa są niezbędne, aby psy górskie Entlebucher mogły dobrze się rozwijać. Spodziewaj się, że zapewnisz co najmniej co najmniej godzinę intensywnej aktywności, która będzie wyzwaniem dla ich ciał i umysłów — codziennie myśl o trudnych wędrówkach, długich biegach i zabawkach puzzlowych.
Trening liczy się również jako forma ćwiczeń i stymulacji umysłowej. Wpisy to inteligentne psy, które uwielbiają uczyć się nowych rzeczy, niezależnie od tego, czy jest to nawigacja po nowym kursie agility, czy opanowanie kroków do rutynowego tańca w stylu dowolnym — i nie zapomnij nagradzać ich smakołykami za ich ciężką pracę!
Ale jest jedna rzecz dotycząca psów górskich Entlebucher, która nie wymaga konserwacji: ich rutyna pielęgnacyjna. Rasa zrzuca i będzie wymagała regularnego szczotkowania, ale ogólnie ich krótka sierść jest łatwa do utrzymania. Rutynowa opieka weterynaryjna, w tym comiesięczne środki zapobiegające pchłom, kleszczom i robaczycy serca, a także pielęgnacja zębów i przycinanie paznokci, pomogą utrzymać Twój pies górski Entlebucher w świetnym wyglądzie (i samopoczuciu).
Zdrowie
Pies górski Entlebucher żyje od 11 do 13 lat. Hahn nazywa rasę „dość zdrowymi psami”, ale zauważa, że istnieją pewne schorzenia, które wpływają na psy.
Chociaż występuje częściej u mniejszych ras, psy górskie Entlebucher mogą mieć zwichniętą rzepkę. Jest to stan, który powoduje, że rzepka (rzepka) wysuwa się z jej normalnego położenia (zwichnięcie) i sprawia, że Entles boli, obciążając dotkniętą nogę. W poważnych przyczynach może prowadzić do przewlekłego zwichnięcia i zwiększać ryzyko urazów, które wymagają operacji chirurgicznej.
Dysplazja stawu biodrowego jest powszechna u wielu ras, w tym u psów górskich Entlebucher, i jest wynikiem niedopasowania stawu biodrowego do panewki. Zamiast płynnych ruchów, stawy zgrzytają, powodując ból. Nie ma lekarstwa na dysplazję stawu biodrowego, ale można ją leczyć kombinacją fizjoterapii i leków przeciwzapalnych.
Zespół Entlebuchera moczowego (EUS) to choroba genetyczna, która powoduje, że moczowód (przewod łączący nerkę z pęcherzem) rozwija się w niewłaściwym miejscu. Psy dotknięte chorobą doświadczają objawów, takich jak infekcje pęcherza moczowego i przewlekłe ściekanie moczu lub wyciek. Łagodne przypadki można leczyć lekami; operacja usunięcia zaatakowanej nerki może być konieczna w przypadku poważniejszych przypadków UES. Choroba może również prowadzić do niewydolności nerek i śmierci. Dotyczy to mniej niż 3% psów, mówi Hahn.
Historia
Istnieją cztery rasy psów do pracy na farmach w alpejskich regionach Szwajcarii: berneński pies pasterski, szwajcarski pies pasterski, Appenzeller sennenhund i entlebucher. Entlebucher jest najmniejszym i najszybszym ze wszystkich.
Według Krajowego Stowarzyszenia Psów Pasterskich Entlebucher (NEMDA) role szczeniąt obejmowały prowadzenie stada przez górskie pastwiska i pilnowanie bydła, szczury, polowania i ciągnięcie wozów. Zwinne trójkolorowe psy zyskały swoją nazwę od regionu Entlebuch w Szwajcarii, skąd pochodzi rasa. American Kennel Club uznał rasę w 2011 roku.
Ciekawostki
- Pies górski Entlebucher jest również znany jako Entlebucher sennenhund i pies pasterski Entlebucher.
- Newsweek uznał psa górskiego Entlebucher za jedną z „Najmniej popularnych ras psów w Ameryce” w 2020 roku.